اثر محلول پاشی متانول بر عملکرد و تعدادی از صفات فیزیولوژیک لوبیا

به منظور بررسی اثر متانول بر محتوای نسبی آب سلول و محتوای کلروفیل برگ لوبیا، آزمایشی با استفاده از طرح بلوک­ های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1388 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج اجرا شد. در این آزمایش از یک تیمار شاهد M0 (بدون مصرف متانول) و از تیمارهای M1، M2، M3، M4،M5 ،M6 ، M7 به­ترتیب با محلول­ های 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درصد حجمی متانول استفاده شـد. سه بار محلول­ پاشی در طی فصل رشد با فواصل 12 روز یک بار بر روی قسمت­ های هوایی بوته­ های لوبیا انجام شد. صفاتی نظیر عملکرد دانه، درصد پروتئین، تجمع ماده خشک، محتوای نسبی آب سلول و محتوای کلروفیل برگ لوبیا اندازه‌گیری شـدند. اندازه­ گیــری صفات ذکر شـده قبل و بعد از محلول­ پاشی ­ها صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین اثر محلول­ های مختلف بر محتوای کلروفیل برگ (Chl) و محتوای آب نسبی سلول (RWC) مرحله دوم و سوم در سطح احتمال 1 درصد و بر عملکرد دانه (GY) تفاوت معنی­ داری در سطح احتمال 5 درصد وجود دارد. همچنین، نتایج حاکی از آن بود که تجمع ماده خشک تحت تاثیر تیمارهای متانول مصرفی قرار گرفته است. مقایسه میانگین­ ها نشان دادند که با افزایش سطح محلول­ پاشی متانول، مقدار کلروفیل (Chl) و محتوای نسبی آب سلول (RWC)، افزایش یافت .اثر سطوحM5 ،M4 ،M3 متانول بر صفات مورد ارزیابی بیشتر از سایر تیمارها بودند و در نهایت محلول­ پاشی متانول باعث افزایش عملکرد، محتوای کلروفیل برگ، محتوای آب نسبی سلول و سطح برگ گردید.